تعالیم بهایی پژوهشی درتعالیم منتسب به میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله

شما اینجا هستید: فهرست کتاب آواز دهل: پژوهشی در تعالیم منسوب به میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله »»» تعلیم یازدهم: صلح عمومی و تحریم جنگ: بخوانیم و بیاندیشیم صص 574-582
برای بازگشت به فهرست: اینجا را کلیک کنید.

برای دانلود کل کتاب به صورت پی دی اف: اینجا را کلیک کنید.

ص 574

بهاءالله:

«تناقض را در ساحت اقدس مظاهر الهیه

راه نبوده و نخواهد بود.»^[1]

ص 575

1. آیا وعده به صلح عمومی تعلیم جدید است؟

عبدالبهاء: تعلیم صلح عمومی از آموزه‌های اختصاصی بهاءالله است و در هیچ جای دیگری بدان اشاره نشده است.^[2] فقط در تعالیم بهاءالله به صلح عمومی بین بشر وعده داده شده است.^[3]

کتاب صلح پایدار کانت، احکام صلح در اوستا^[4] و آموزه‌های اسلامی^[5] مبنی بر دوری از جنگ، به وضوح روشن می‌سازد که این تعلیم، اختراع نوینی نیست. ضمن اینکه تمام ادیان الهی وعده داده اند که صلح بین بشر بر قرار خواهد شد.

ص 576

2. تعرّض و جنایت ممنوع است یا خیر؟

بهاءالله: بهاییت هرگونه تعرض و مجادله را ممنوع اعلام کرده است.^[6]

خواهر بهاءالله: بهاءالله به قدری ظلم و جنایت نمود که مردم در کوچه و بازار می‌گفتند:    

اگر حسینعلی مظهر حسین علی است     هزار رحمت حق برروان پاك یزید^[7]

3. صلح عمومی یا «شعله‌ی ‌آتش بودن برای دشمنان بهاءالله»؟

عبدالبهاء: آرزوی ما وحدت عالم انسانی است و مقصد ما صلح عمومی است.^[8]

بهاءالله: «بردشمنانم مانندشعله‌ی آتشباشوبرایدوستانمكوثربقا.»^[9]«ای احبای خدا، ابر فضل باشید برای آن که به خدا و آیاتش ایمان آورده، و عذاب حتمی باشید برای کسی که به خدا کافر شده و از مشرکان است.»^[10] «خداوند او (یعنی بهاءالله) را نوری برای موحدین (بهاییان) و آتشی برای مشرکین (منکرین بهاییت) قرار داده است.»^[11]

ص 577

4. اگر کسی تعدّی کرد، دفاع کنیم یا نکنیم؟

عبدالبهاء: اگر کسی تعدّی یا قتل کرد، مقابله به مثل ننمایید. بلکه اگر ممکن است اعانتی نیز به متعدّی بکنید.^[12]

عبدالبهاء: اگر گروهی به قصد کشتن مردم حمله کردند باید دفاع کرد.^[13]

5. اسلحه و جدال ممنوع است یا برای رسیدن به صلح باید جنگید؟

عبدالبهاء: برخلاف اسلام در بهاییت کلا داشتن اسلحه و هرگونه جدالی ممنوع است.^[14]

عبدالبهاء: گاهی برای رسیدن به صلح باید جنگید.^[15]

ص 578

6. تعرض ممنوع است یا می‌توان مردم را کُتک زد؟

عبدالبهاء: هرگونه جدال و تعرضی ممنوع است.^[16]

عبدالبهاء: بهاءالله دستور داد یک کبابی را به جرم اعلام حضور بهاءالله کتک زنند.^[17]

7. جدال ممنوع است یا آزاد؟

عبدالبهاء: وقتی در ایران همه به جان هم افتاده بودند، بهاءالله ظهور کرد و بساط هر گونه جدال و جنگ بین ادیان، اقوام، دولت‌ها، و کشورها را از بین برد.^[18]

تاریخ نشان دهنده‌ی خلاف این ادعاست.

8. جهان گشایی مذموم است یا ممدوح؟

عبدالبهاء: این زمین که گورستان ابدی ماست، چه ارزشی دارد که به خاطرش بجنگیم؟^[19]

عبدالبهاء: جهان گشائی و کشورستانی ممدوح است.^[20]

ص 579

9. کلام قصار:

عبدالبهاء: به زودی الفتی بین ایران و انگلیس ایجاد می‌شود که ایرانیان جان خود را برای انگلیس و انگلیسی‌ها جان خود را برای ایران فدا می‌کنند.^[21]

عبدالبهاء: به جز آمریکا هیچ کشور دیگری نمی‌تواند صلح عمومی ایجاد کند.^[22]

عبدالبهاء: مسلّم است که آمریکا به هیچ عنوان به سایر کشورها حمله نخواهد کرد.^[23]

بهاءالله: اگر کشته شوید، بهتر از این است که بکشید.^[24]

عبدالبهاء: اگر کسی بخواهد یک بهایی را بکشد، شخص بهایی نباید مانع کشته شدن خود شود.^[25]

ص 580

10. صلح جهانی در چه زمانی به وقوع می‌پیوندد

عبدالبهاء: در سال 1957 صلح جهانی به وقوع خواهد پیوست.

از آنجا که پیش گویی عبدالبهاء اشتباه از آب در آمد، از کتب بهایی حذف شد.^[26]

ص 581

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری از زوایای سه گانه

1- آیا «صلح عمومی و تحریم جنگ»، تعلیم جدیدی است؟

کتاب صلح پایدار کانت، احکام صلح در اوستا، آیات و روایات اسلامی مبنی بر دوری از جنگ، به وضوح روشن می‌سازد که این تعلیم، اختراع نوینی نیست.

2- آیا بزرگان بهایی، به این تعلیم، عامل بوده‌اند؟

جنگ‌ها، کشت و کشتارها و ظلم‌هایی که تحت مجوز بزرگان بهایی به مردم روا می‌شد،نشان از عدم پایبندی سران بهاییت به این تعلیم است. دستور بهاءالله به اینکه بهاییان برای دشمنانش، شعله‌ی ‌آتش باشند، مجوزی رسمی برای تجاوز به مخالفان بهاییت است.

3- آیا این تعلیم، عقلانی و منطقی است؟

اگر ظلمی در جهان رخ دهد و یا گروهی به قصد غارت و انتفاع شخصی جنگ راه اندازند، حکم عقل قطعا مقابله و دفاع خواهد بود و دیگر تحریم جنگ منطقی نیست.

[1]- بهاءالله، بدیع، ص 126.

[2]- «جمیع میگفتند تعالیم حضرت بهاء اللّه فی الحقیقه مثل ندارد ... میگفتیم از جمله این تعالیم ... صلح عمومی است، این در کدام کتاب است.»: عبدالبهاء، خطابات، ج 3، ص 78.

[3]- “Universal peace is assured by Baha’u’llah as a fundamental accomplishment of the religion of God—that peace shall prevail among nations, governments and peoples, among religions, races and all conditions of mankind. This is one of the special characteristics of the Word of God revealed in this Manifestation,”Abdu’l-Baha, The Promulgation of Universal Peace, 2nd ed. (US Baha’i Publishing Trust, 1982), pp. 455.

یعنی: «بهاءالله تضمین کرده که صلح جهانی یک دستاورد بنیادی دین خداست و صلح میان تمام ملت‌ها، دولت‌ها، مردم، ادیان، نژادها، و تمام نوع بشریت برقرار خواهد شد. این امر یکی از ویژگی‌های مخصوص این ظهور است که در کلام خدا نازل شده.»

[4]- «من می‌ستایم آیین مزدیسنا را که دور افکننده‌ی جنگ افزار و ضدجنگ و خون ریزی است»: اوستا. دفتر دوم، یسنا 12، بند 9. ؛ «ما صلح و سلامتی را می‌ستاییم که جنگ و ستیز را در هم شکند»: اوستا. دفتر سوم، سروش یشت هادخت، بند 15. ؛ «بشود كه ما با همه راستان كه در سراسر هفت كشور زمین هستند همكار و انباز باشیم. بشود كه آن‌ها با ما و ما با آن‌ها یكی باشیم. بشود كه همه با یكدیگر محبت و معاونت كنیم و سراسر كردار نیكی كه از این رو برآورده شود در گنجینه اهورا مزدا پذیرفته و جاودان خواهد ماند.»: فاضل مازندرانی، امر و خلق، ج 3، ص 219. پاورقی (آخرین گهنبار 1 و 2 را از كتاب مقدس زرتشتیان در این جا آورده است).

[5]- به عنوان نمونه بنگرید به: «یا اَیهَا ٱلَّذِینَ اَمَنوُاْ ٱدْخُلُواْ فِی ٱلْسِّلْمِ کافَّه وَلَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ ٱلْشَّیطَانِ اِنَّهُ لَکمْ عَدُوٌّ مُبِینْ» یعنی: ای ایمان ‌آورندگان! همگی در صلح و آشتی درآیید؛ و از گام‌های شیطان پیروی نکنید؛ که او دشمن آشکار شماست: قرآن کریم، سوره‌ی بقره، آیه‌ی 208. ؛ «وَلَا تَعْتَدُوا اِنَّ‌ ٱللَّهَ لَایحِبُّ ٱلْمُعْتَدِینْ» یعنی: «از حد نگذرید (تجاوز نکنید)، زیرا خداوند از حد گذرندگان (تجاوزگران) را دوست ندارد: قرآن کریم. سوره‌ی بقره، آیه‌ی 190؛ و سوره‌ی مائده، آیه‌ی 87.

[6]- «(در کتاب اقدس) سیف به كلی نسخ شده و تعرض به كلی ممنوع گشته حتی مجادله با سایر ملل جائز نیست»: اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، باب 36، ص 272.

[7]- عزّیه خانم، تنبیه النائمین، صص 11-12.

[8]- «آرزوی ما وحدت عالم انسانی است و مقصد ما صلح عمومی پس در مقصد و آرزو متّحدیم»: اشراق خاوری، پیام ملکوت، ص 52 (به نقل از عبدالبهاء).

[9]- «كن كشعله النّار لاعدائی و كوثر البقاء لاحبّائی»: بهاءالله، ادعیه حضرت محبوب، لوح احمد.

-[10] «انتم یا احباء الله كونوا سحاب الفضل لمن آمن بالله و بآیاته و عذاب المحتوم لمن كفر بالله و كان من المشركین»: بهاءالله، مجموعه الواح مبارکه، ص 216.

[11]- «قد جعله اللّه نوراً للموحّدین و ناراً للمشرکین»: بهاءالله، آثار قلم اعلی، ج 2، لوح 74، ص 372.

[12]- «اگر نفسی به نفسی ظلمی كند ستمی كند، ‌تعدی كند، و آن شخص مقابله بالمثل نماید این انتقام است و مذموم است زیرا زید اگر پسر عمرو را بكشد عمرو حق ندارد كه پسر زید را بكشد، اگر بكشد انتقام است این بسیارمذموم است بلكه باید بالعكس مقابله كند، عفو كند بلكه اگر ممكن شود اعانتی به متعدی نماید. این نوع سزاوار انسان است»: عبدالبهاء، مفاوضات، صص 186-187.

[13]- «یک وقتی اقوام همجیهء وحشیه بر هیئت اجتماعیه هجوم نمایند تا جمیع را بقتل رسانند در چنین موردی دفاع لازم است»: اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ص 193.

[14]- «در قرآن و بیان حكم تعرض به سایر ادیان است! ولی كتاب اقدس ناسخ این احكام، زیرا سیف به كلی نسخ شده و تعرض به كلی ممنوع گشته حتی مجادله با سایر ملل جائز نیست»: اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، باب 36، ص 272.

[15]- «جهانگشائی و کشورستانی ممدوح و بلکه در بعضی اوقات جنگ بنیان اعظم صلح است ... فی الحقیقه این قهر عین لطف و این ظلم جوهر عدل و این جنگ بنیان آشتی است»: اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ص 194.

[16]- بنگرید به تناقض قبلی.

[17]- «وقتی جمال مبارك از سلیمانیه تشریف آوردند یك روز توی كوچه تشریف می‌بردند با مرحوم آقا میرزا محمدقلی، یك شخص كباب فروش آهسته گفت: باز بابی‌ها آفتابی شدند! جمال مبارك به میرزا محمدقلی فرمودند: بزن توی دهنش! میرزا محمد قلی ریش او را گرفته توی سرش می‌زد»: مؤید، حبیب، ج 1، ص 266 (به نقل از عبدالبهاء).

[18]- «در زمانیکه در ایران حرب و جدال بود حرب بین ادیان بود حرب بین مذاهب بود ادیان دشمن یکدیگر بودند از یکدیگر احتراز میکردند و یکدیگر را نجس میدانستند حرب بین اقوام بود حرب بین دول بود حرب بین اقالیم بود در همچو وقتی و همچو ظلمتی حضرت بهاءالله ظهور کرد و آن ظلمات را زائلکرد»: اشراق خاوری، پیام ملکوت، ص 72 (به نقل از عبدالبهاء).

[19]- «واضح است که انسان چند روزی روی زمین زندگی میکند و بعد از آن الی الابد زیر آن میرود قبر ابدی او است. آیا سزاوار است که به جهت این گورستان ابدی انسان جنگ کند؟»: اشراق خاوری، پیام ملکوت، صص 104-105 (به نقل از عبدالبهاء).

[20]- «جهانگشائی و کشورستانی ممدوح و بلکه در بعضی اوقات جنگ بنیان اعظم صلح است ... فی الحقیقه این قهر عین لطف و این ظلم جوهر عدل و این جنگ بنیان آشتی است»: اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ص 194.

[21]- «اهالى ایران بسیار مسرورند از اینكه من آمدم اینجا. این آمدن من اینجا سبب الفت بین ایران و انگلیس است. ارتباط تام حاصل میشود (بین دو كشور) به درجه‏اى مى‏رسد كه به ‌زودى از افراد ایران، جان خود را براى انگلیس فدا مى‏كنند همین طور انگلیس خود را برای ایران فدا مینماید»: عبدالبهاء، خطابات، ج1، ص 23.

[22]- «امریکا ملّت نجیبی است و علمدار صلح در عالم. بجمیع آفاق نور افشان است. هیچ ملّتی در آزادگی و فرزانگی و حسن نیت مثل امریکا نیست. سایر ملل تأسیس صلح عمومی نتوانند ولی امریکا الحمدللّه با همهء عالم در صلح و آشتی است و سزاوار است علم اخوّت و صلح بین المللی را برافرازد»: اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ص271.

[23]- «امّا دولت و ملّت امریکا مسلّم است که نه خیال مستعمراتی دارند نه در فکر توسیع دائره مملکت هستند و نه در صدد حمله بسائر ملل و ممالک»: عبدالبهاء، خطابات، ج 2، ص 69.

[24]- «وقتی که بهاءالله ظاهر شدند ... فرمودند إِن تُقتلوا خیر لکم من أَن تَقتلوا» یعنی: «اگر کشته شوید خیرش بیشتر از این است که بکشید»: اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ص 191.

[25]- «اگر کسی بر نفس من تعدّی کند و ظلم و جفا روا دارد و زخم بر جگرگاه زند ابداً تعرّض ننمایم بلکه عفو نمایم»: عبدالبهاء، مفاوضات، ص 189.

[26]- “Perhaps the most important change in Baha’u’llah and the New Era was made on page 212 of the 1923 edition. Recorded as a Baha'i prophecy concerning the "Coming of the Kingdom of God," Esslemont cited Abdu'l-Baha's interpretation of the last two verses of the Book of Daniel from the Bible. He stated that the 1335 days spoken of by Daniel represented 1335 solar years from Muhammad's flight to Medina in 622 A.D., which would equal 1957 A.D.. When asked "'What shall we see at the end of the 1335 days?'," Abdu'l-Baha's reply was: "'Universal Peace will be firmly established, a Universal language promoted. Misunderstandings will pass away. The Baha'i Cause will be promulgated in all parts and the oneness of mankind established. It will be most glorious!'" In editions published after his death, Esslemont's words have been changed to say that Abdu'l-Baha "reckoned the fulfillment of Daniel's prophecy from the date of the beginning of the Muhammadan era" and one of Abdu'l-Bahá's Tablets is quoted on the same subject in which he writes, "'For according to this calculation a century will have elapsed from the dawn of the Sun of Truth . . . Esslemont recorded Abdu'l-Baha as declaring explicitly that the prophecy was to be computed from the Hijra or 622 A.D. and that specific conditions would exist in the world upon it's fulfillment in 1957. When it became apparent that this Baha'i prophecy would not be fulfilled, it was replaced with the ambiguous material which has remained in the text to the present,” http://bahai-library.com/salisbury_critical_examination_literature

یعنی: «شاید مهمترین تغییر در کتاب بهاءالله و عصر جدید در صفحه 212 چاپ 1923 میلادی رخ داده است. از این بخش به عنوان پیشگویی بهاییت درباره ی فرا رسیدن سلطنت الهی ذکر شده است. در این قسمت اسلمنت تفسیر عبدالبهاء از دو آیه آخر کتاب دانیال در انجیل را نقل می کند. عبدالبهاء ادعا می کند که منظور از 1335 روزی که دانیال ذکر کرده، 1335 سال خورشیدی از زمان هجرت محمد به مدینه در سال 622 میلادی است که برابر با 1957 میلادی می شود. وقتی از او پرسیده می شود که «ما در پایان این 1335 روز باید منتظر چه امری باشیم»؟ او پاسخ می دهد: «صلح جهانی کاملا برقرار می شود، زبانی بین المللی توسعه داده خواهد شد. سوء تفاهم ها از میان خواهند رفت، امر بهایی در همه جا منتشر خواهد شد و وحدت عالم انسانی برقرار شده و (دوره ای) بسیار با شکوه خواهد بود!» در چاپ هایی که بعد از مرگ اسلمنت منتشر شدند، سخنان او بدین گونه تحریف شدند که او گفته عبدالبهاء «زمان تحقّق این نبوّت دانیال را از ابتدای سنهء هجری اسلامی حساب فرمودند» و سپس یکی از الواح عبدالبها ذکر می شود که او گفته: «لانّ بذلک التّاریخ ینقضی قرن من طلوع شمس الحقیقه (یعنی: زیرا بر اساس آن تاریخ یک قرن از طلوع خورشید حقیقت خواهد گذشت)» . . . اسلمنت این چنین نوشته است که عبدالبهاء واضحا گفته که این پیشگویی باید از ابتدای هجرت یا همان سال 622 میلادی محاسبه شود و شرایط خاصی در سال 1957 که این امر محقق می شود وجود خواهند داشت. وقتی مشخص شد که این پیشگویی بهایی محقق نمی شود، این عبارات با عباراتی مبهم جایگزین شدند که تا به امروز در این کتاب موجود هستند.»

شما اینجا هستید: فهرست کتاب آواز دهل: پژوهشی در تعالیم منسوب به میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله »»» تعلیم یازدهم: صلح عمومی و تحریم جنگ: بخوانیم و بیاندیشیم صص 574-582  

برای بازگشت به فهرست: اینجا را کلیک کنید.

برای دانلود کل کتاب به صورت پی دی اف: اینجا را کلیک کنید.

برای مطالعه قسمت بعدی اینجا را کلیک کنید: تعلیم دوازدهم: جهان بشری محتاج نفثات روح القدس است: دیدگاه های سه گانه صص 583-607

برای مطالعه قسمت قبلی اینجا را کلیک کنید: تعلیم یازدهم: صلح عمومی و تحریم جنگ: دیدگاه های سه گانه صص 543-573

  آئین بهایی، دیانت بهایی، تعاليم بهايي، بهائيت، بهاییت، بهایی پژوهی، بابیت، بابیه، شیخیه، بیانی، بابی، بابیان، بهاییان، ازلیان، ریمی، تعالیم دوازده گانه بهایی، تعالیم بهاییت، سید کاظم رشتی، سید علی محمد باب، علی محمد باب، سید باب، باب، میرزا حسین علی نوری، بهاء الله، حضرت محبوب، جمال مبارک، صبح ازل، عباس افندی، عبدالبهاء، شوقی، شوقیافندی، ولی امرالله، طاهره قرةالعین، روحیه ماکسول، زرین تاج، ملا محمد زرندی، چارلز میسون ریمی، ریمی، اشراق خاوری، فاضل مازندرانی، اسلمنت، محمد علی فیضی، ابوالفضل گلپایگانی، مهدی گلپایگانی، ابن الذئب، من یظهره الله، مسعود بسیطی، زهرا مرادی، آوازدهل، اقدس، ایقان، بدیع، بیان، مبین، خطابات، مکاتیب، کلمات مبارکه مکنونه، اشراقات، اقتدارات، الواح مبارکه، مفاوضات، کتاب عهدی، الواح وصایا، رساله سوال و جواب، پیام ملکوت، گنجینه حدود و احکام، اسرارالآثار، اشراقات، ادعیه حضرت محبوب، کشف الغطاء، آثار قلم اعلی، گلزار تعالیم بهایی، مطبوعات امری، احباء، احباءالله، احبای خدا، اغنام الله، اغنام الهی، اهل بها، حروف حی، ایادیان امرالله، تاریخچه بهاییت، بهایی پژوهی، تاریخ بدیع، تقویم بهایی، ایام هاء، طرد روحانی، طرد اداری، فرق ضاله، فرقه ضاله، توبه نامه باب، پیامبر عصر جدید، مظاهر ظهور الهی، مشرق الاذکار، محرومیت از تحصیل، همه بار یک دارید، سیاهان آفریقایی، سازمان تبیین، سازمان تشریع، حیفا،حقوق الله، بخوانیم و بیاندیشیم، تحرّي حقيقت، ترك تقاليد، وحدت عالم انساني، دين بايد سبب الفت و محبت باشد، تطابق دين با علم و عقل، ترك تعصبات، تعديل معيشت عمومي، بيت‌العدل، محكمه كبری، تعليم و تربيت عمومي، تربیت اجباري، وحدت لسان، وحدت زبان و خط، تساوي حقوق رجال و نساء، تساوی حقوق زنان و مردان، صلح عمومي، تحريم جنگ، جهان بشري محتاج نفثات روح القدس است، نفثات روح القدس، وحدت اساس ادیان، تعصب نژادی، تعصب جنسی،

نوشتن دیدگاه