بهاءالله: هرکس بهايي نشود، درزمره ی جاهل‌ترين مردم است، حتي اگر به همه‌ي علوم احاطه داشته باشد. شما اینجا هستید: فهرست کتاب آواز دهل: پژوهشی در تعالیم منسوب به میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله »»» تعلیم دوازدهم: جهان بشری محتاج نفثات روح القدس است: بخوانیم و بیاندیشیم صص 608-612
برای بازگشت به فهرست: اینجا را کلیک کنید.
برای دانلود کل کتاب به صورت پی دی اف: اینجا را کلیک کنید.
ص 609
بهاءالله:
«تناقض را در ساحت اقدس مظاهر الهیه
راه نبوده و نخواهد بود.»[1]
ص 609
1. با مقتضیات زمان دین جدیدی بیاید یا نیاید؟
عبدالبهاء: وقتی مقتضیات زمان عوض می‌شود، دین الهی نیز باید تجدید شود.[2]
بهاءالله: بعد از من دیگر پیامبر و دین جدیدی نخواهد آمد.[3]
2. چند سال پس از بهاءالله پیامبر جدیدی می‌آید؟
بهاءالله: هرگز.[4]
بهاءالله: حداقل هزار سال.[5]
عبدالبهاء: حداقل پانصد هزار سال.[6]
عبدالبهاء: حداقل 365 میلیون سال.[7]
ص 610
3. در این عصر، واسطه‌ی فیض الهی کجاست؟
شوقی: در این عصر، واسطه‌ی فیض الهی، ولیّ امرالله است.[8]
پس از مرگ شوقی، بهاییان، دیگر ولیّ امری ندارند.
4. به خدا قسم پیامبر جدیدی می‌آید! نمی‌آید!
عبدالبهاء: به خدا پناه می‌برم از اینکه بگویم فیض الهی قطع می‌شود و پیامبر دیگری نخواهد آمد.[9]
بهاءالله: قسم به خدا بعد از من هیچ پیامبری نخواهد آمد.[10]
ص 611
5. آیا مکاشفات پیامبران حقیقت دارند؟
عبدالبهاء: مکاشفات پیامبران حقیقی هستند و در عالم بیداری رخ می دهند![11]
بهاءالله: در یکی از مکاشفاتم روح القدس را به صورت یک حوری دیدم و از او خواستم سینه‌اَش را پنهان نکند.[12]در یکی دیگر از مکاشفاتم خودم سینه‌اَش را برهنه کردم.[13]
ص 612
جمع‌بندی و نتیجه‌گیری از زوایای سه گانه
1- آیا «جهان بشری محتاج نفثات روح القدس است» تعلیم جدیدی است؟
با توجه به آیات و روایاتی که از مسیحیت و اسلام آوردیم که انسان‌ها برای رسیدن به سعادت و ترقّیِ حقیقی نیازمند دین و هدایت الهی هستند، این تعلیم به هیچ وجه سخن جدیدی نیست.
2- آیا بزرگان بهایی، به این تعلیم، عامل بوده‌اند؟
بهاییان معتقدند نیاز بشریت به نفثات روح القدس با تجدید نبوت رفع می‌گردد. ایشان می‌گویند مقتضیات زمانه در حال تغییر است و فیض الهی باید با آمدن پیامبر جدید، تجدید شود. بدین ترتیب ختمیت رسالت حضرت محمد (ص)، را رد می‌کنند. اما لزوم آمدن پیامبر بعد از بهاءالله را تا 365 میلیون سال دیگر، محال می‌پندارند.
3- آیا این تعلیم، عقلانی و منطقی است؟
اولا تداوم فیض الهی لزوما با عرضه‌ی دین جدید انجام نمی‌شود. از عهده‌ی خدا خارج نیست که آیینی را به عنوان برنامه‌ی جاودان سعادت بشری در اختیارش قرار دهد. ثانیا آیا اینکه در این عصر، فیض الهی از طریق هیئت نُه نفره‌ی بیت‌العدل به جمیع بشریت برسد، منطقی به نظر می‌آید؟
[1]- بهاءالله، بدیع، ص 126.
[2]- «جمیع امور تجدّد یافته پس باید که حقیقت دین الهی نیز تجدّد یابد»: عبدالبهاء، مکاتیب، ج 3، ص 332.
[3]- «و نفسی الحق قد انتهت الظهورات الی هذا الظهور الاعظم و من یدعی بعده انه کذاب مفتر» یعنی: «سوگند به نفس حق من، که همه‌ی ظهورات به این ظهور بزرگتر (یعنی آمدن خود بهاءالله)، پایان گرفت و هر کس که پس از چنین ظهوری، مدعی ظهور جدیدی شود، او دروغگو و افتراء زننده است»: بهاءالله، اقتدارات و چند لوح دیگر، ص 327.
[4]- بنگرید به پاورقی قبلی.
[5]- «من یدّعی امراً قبل اتمام الف سنةکاملة انّه کذّاب مفترٍ» یعنی: «هر کس ادعای امری (ادعای نبوت جدید) را، پیش از اتمام هزار سال کامل، مدعی شود، دروغگو و افترا زننده است»: بهاءالله، اقدس، بند 37، صص 33-34.
[6]- «لهذا امتدادش بسیار اقلا پانصد هزار سال»: عبدالبهاء، مکاتیب، ج 2، ص 76.
[7]- «اما آیه‌ی مبارکه من یدعی امراً قبل اتمام الف سنة کاملة ... بدایت این الف ظهور جمال مبارک است که هر روزش هزار سال است «انّ کلّ یوم عند ربک کألف سنه و کل سنه ثلاثمائه و خمسه و ستون ألف سنه ... کور جمال مبارک غیر متناهی است بعد از آنکه احقابی بگذرد و بکلی صحف و کتب و آثار و اذکار این اعصار فراموش شود که از تعالیم جمال مبارک چیزی در دست نماند ظهور جدیدی گردد و الا تا آثار صحف و تعالیم و اذکار و انوار جمال مبارک در عالم مشهود، نه بروزی و نه صدوری»: اشراق خاوری، رحیق مختوم، ج 1، صص 320-321.
[8]- «بدون این مؤسّسه (ولایت امرالله) وحدت امر اللّه در خطر افتد و بنیانش متزلزل گردد و از منزلتش بکاهد و از واسطه فیضی که بر عواقب امور در طی دهور احاطه دارد بالمرّه بی نصیب ماند و هدایتی که جهت تعیین حدود و وظائف تقنینیهء منتخبین ضروری است سلب شود»: شوقی، دور بهایی، صص 79-80.
[9]- «اگر بخواهیم فیوضات الهی را محدود کنیم خود خدا را محدود کرده ایم ... آن خدائی که نفحه روح القدس دمید حال هم قادر است بدمد و خواهد دمید فضل او انقطاعی ندارد این روح همیشه ساری است این فیض الهی است و فیض الهی جایز نیست که منقطع شود ... استغفرالله ... چگونه توان گفت که آن فیض ربّانی آن قوّهء روح القدس آن فیوضات ابدی منقطع شود»: اشراق خاوری، پیام ملکوت، صص 163-164 (به نقل از عبدالبهاء).
[10]- بنگرید بهپاورقی تناقض شماره 1.
-[11] «کشفیات روحانیه بر دو قسم است یک قسم رؤیای انبیاست و اکتشافات روحانیه اصفیا و رؤیای انبیا خواب نیست بلکه اکتشافات روحانیست و این حقیقت دارد میفرماید که شخصی را در چنین صورتی دیدم و چنین گفتم و چنان جواب داد این رؤیا در عالم بیداری است نه خواب بلکه اکتشافات روحانیست که بعنوان رؤیا میفرماید»: عبدالبهاء، مفاوضات، ص 190.
[12]- «اکشفى برقع السّتر من وجهک الحورا لعلّ بذلک تنشقّ حجبات الاکبر عن وجه هؤلاء ... اطلعى عن افق الرّضوان بجمال الرّحمن و علّقى حول ثدییک من جعدک الرّیحان لتهبّ علی العالمین نفحات ربّک المنّان ایاک ان تسترى ترائب المصقول عن ملأ الظّهور و غلالة القدس عن لحظات الانس ثمّ ادخلی تلقاء العرش معلّقة الشّعر مرمولة الفرع محمّرة الوجه مزینة الخدّ مکحولة العین و خذى باسمى الاعلی کاؤب البیضاء على کفّک الحوراء» یعنی: «حجاب را از صورتت بر گیر شاید که حجب بزرگ از صورت این مردمان جدا شود ... طلوع کن از افق رضوان بجمال رحمان و دور سینه هایت موهای خوشبویت را آویزان کن تا بر عالمین ارزانی داری بوی خوش پرودگار منانت را. مبادا سینه های صیقلی را از ملاء ظهور پنهان کنی و زلف های قدسی را از لحظات انس بپوشانی. سپس روبروی عرش وارد شو با موهای آویخته و زلف پریشان و روی سرخ و گونه های زینت شده و چشمهای سرمه زده و با نام بلند مرتبه ی من بگیر با دستان حورایت جام های سفید را ... »بهاءالله، آثار قلم اعلی، ج 2، لوح 11، صص 575-576.
[13]- «ثمّ بعد ذلک نزلت و تقرّبت و جائت حتّى وقفت تلقائى و کنت متحیراً فى لطائف خَلقها و بدایع خُلقها و وجدت فى نفسى ولهاً من شوقها و جذبةً من حبّها رفعتُ یدى الیها و کشفتُ ذیل القناع عن کتفها وجدت شعارها مرمولةً مرغولةً مجعّدةً علی ظهرها محلّقةً معلّقةً حتّى بلغت الی قرب رجلها ... فلمّا توجّهت بتمام کینونتى سمعت ذکر اللّه العلىّ الابهى من نغماتها و اسم اللّه العلىّ الاعلی من ترنّماتها. حینئذٍ صرت مجذوباً موّلهاً سکراناً من بدایع لحنها رفعت یدى مرّةً اخرى و کشفت ثدیاً من ثدییها الّذى کان مستورا خلف قمیصها. اذاً اشرقت السّموات من تلئلاء نوره...» یعنی: «سپس پایین آمد و نزدیک شد و آمد تا اینکه در برابرم ایستاد. من در لطایف خلقت و بدایع خُلقش متحیر بودم. درون خود ولهی یافتم به خاطر شوق و جذبه ای که از دوستی او داشتم. پس دستم را بلند کردم و پایین مقنعه اش را از روی کتفهایش برداشتم. موهای او را یافتم که موج مانند و مجعّد بر روی کمرش پخش شده بودند و حلقه حلقه تا نزدیک (کف) پایش آویزان بودند ... یک بار او را به صورت آتشی دیدم که در درخت الهی روشن شده بود ... پس وقتی با تمام وجود توجه کردم، صدای خداوند بلند مرتبهی ابهی را از نغمه ها و اسم خداوند علی اعلی را از ترنمش شنیدم. در این هنگام مجذوب، حیران، و مست شدم از بدایع لحنش، پس دستم را دوباره بالا بردم وسینه ای از سینه هایش را که پشت لباسش مستور بود برهنه کردم و در این هنگام آسمان ها از تلألؤ نورش روشن شد ...»بهاءالله، آثار قلم اعلی. تهران: موسسهی ملی مطبوعات امری، 125 بدیع. ج 4، صص 383-384
شما اینجا هستید: فهرست کتاب آواز دهل: پژوهشی در تعالیم منسوب به میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله »»» تعلیم دوازدهم: جهان بشری محتاج نفثات روح القدس است: بخوانیم و بیاندیشیم صص 608-612
برای بازگشت به فهرست: اینجا را کلیک کنید.
برای دانلود کل کتاب به صورت پی دی اف: اینجا را کلیک کنید.
برای مطالعه قسمت بعدی اینجا را کلیک کنید: کلام آخر و فهرست مطالبب صص 613-624
برای مطالعه قسمت قبلی اینجا را کلیک کنید: تعلیم دوازدهم: جهان بشری محتاج نفثات روح القدس است: دیدگاه های سه گانه صص 583-607
آئین بهایی، دیانت بهایی، تعاليم بهايي، بهائيت، بهاییت، بهایی پژوهی، بابیت، بابیه، شیخیه، بیانی، بابی، بابیان، بهاییان، ازلیان، ریمی، تعالیم دوازده گانه بهایی، تعالیم بهاییت، سید کاظم رشتی، سید علی محمد باب، علی محمد باب، سید باب، باب، میرزا حسین علی نوری، بهاء الله، حضرت محبوب، جمال مبارک، صبح ازل، عباس افندی، عبدالبهاء، شوقی، شوقیافندی، ولی امرالله، طاهره قرةالعین، روحیه ماکسول، زرین تاج، ملا محمد زرندی، چارلز میسون ریمی، ریمی، اشراق خاوری، فاضل مازندرانی، اسلمنت، محمد علی فیضی، ابوالفضل گلپایگانی، مهدی گلپایگانی، ابن الذئب، من یظهره الله، مسعود بسیطی، زهرا مرادی، آوازدهل، اقدس، ایقان، بدیع، بیان، مبین، خطابات، مکاتیب، کلمات مبارکه مکنونه، اشراقات، اقتدارات، الواح مبارکه، مفاوضات، کتاب عهدی، الواح وصایا، رساله سوال و جواب، پیام ملکوت، گنجینه حدود و احکام، اسرارالآثار، اشراقات، ادعیه حضرت محبوب، کشف الغطاء، آثار قلم اعلی، گلزار تعالیم بهایی، مطبوعات امری، احباء، احباءالله، احبای خدا، اغنام الله، اغنام الهی، اهل بها، حروف حی، ایادیان امرالله، تاریخچه بهاییت، بهایی پژوهی، تاریخ بدیع، تقویم بهایی، ایام هاء، طرد روحانی، طرد اداری، فرق ضاله، فرقه ضاله، توبه نامه باب، پیامبر عصر جدید، مظاهر ظهور الهی، مشرق الاذکار، محرومیت از تحصیل، همه بار یک دارید، سیاهان آفریقایی، سازمان تبیین، سازمان تشریع، حیفا،حقوق الله، بخوانیم و بیاندیشیم، تحرّي حقيقت، ترك تقاليد، وحدت عالم انساني، دين بايد سبب الفت و محبت باشد، تطابق دين با علم و عقل، ترك تعصبات، تعديل معيشت عمومي، بيت‌العدل، محكمه كبری، تعليم و تربيت عمومي، تربیت اجباري، وحدت لسان، وحدت زبان و خط، تساوي حقوق رجال و نساء، تساوی حقوق زنان و مردان، صلح عمومي، تحريم جنگ، جهان بشري محتاج نفثات روح القدس است، نفثات روح القدس، وحدت اساس ادیان، تعصب نژادی، تعصب جنسی،
